Het grootste verlangen van veel mensen is om een authentiek en zelfbewust leven te leiden, met goede en gezonde relaties met een partner, kinderen en andere mensen in hun leven.
Bijna iedereen raakt in de ontwikkeling naar een autonome volwassene iets van zichzelf ‘kwijt’, als reactie op pijnlijke ervaringen in je verleden. Deze pijn werd veroorzaakt door een situatie, gebeurtenis of reactie in je familiesysteem die je als bedreigend of overweldigend hebt ervaren: een klein of groot trauma. Om dit te kunnen ‘overleven’ heb je je pijn afgesplitst – weggestopt – om het niet meer te hoeven voelen. Deze afgesplitste gevoelens zijn traumagevoelens die vanaf dat moment in je lichaam wordt opgeslagen als een blokkade of afweer. Met dat traumadeel raak je echter ook veel van je oorspronkelijke levenslust en vertrouwen kwijt. Door een opstelling met het verlangen te doen, kan je weer in contact komen met deze levenskracht.
Tegelijkertijd ontwikkel je een overlevingsdeel. Omdat er een leegte in je ziel en lichaam zit, ga je dit automatisch opvullen met overlevingsgedrag en gedachtes. Gedachtes en gevoelens die op dat moment jouw helpen te overleven, maar daarna geen enkele functie functie meer hebben. Deze overlevingsdelen hebben als functie om je zo ver weg mogelijk van de oorspronkelijke pijn af te houden. Dit wordt jouw waarheid en bepaalt bewust en onbewust hoe jij in het leven staat.
Het lastige is dat het overlevingsgedrag de geblokkeerde gevoelens eronder houdt, maar op andere momenten komen deze traumagevoelens wel tot leven doordat ze getriggerd of geactiveerd worden. Bijv. dat je een liftfobie ontwikkeld, angst voor spinnen, angst voor intieme relaties, enz. De traumagevoelens gaan dan ‘een eigen leven leiden’. Je kan ook zeggen dat je in een innerlijke film stapt die niets met de realiteit te maken heeft. Je herbeleeft als het ware je trauma opnieuw.
De opstelling helpt je om alsnog in contact te komen met de situatie waar de traumagevoelens oorspronkelijk vandaan komen. Dit kan een pijnlijke afwijzing van vader of moeder zijn, een ziekenhuiservaring als kind, gepest zijn, een ingrijpende verhuizing, enz. Je herstelt als het ware de verbindingsdraden in je hersenen die doorgeknipt zijn ten tijde van de gebeurtenis en door de opstelling kan je verbindingsdraden weer herstellen en de traumagevoelens koppelen aan de situatie waar het vandaan komt. Deze traumaverwerkingsproces is een integratie van oude gevoelens die door triggers de kop opsteken, maar nu gekoppeld zijn aan de juiste situatie, en niet een spin of een hyperventilatie-aanval in de supermarkt. Door deze gevoelens alsnog te voelen, verwerk je ze, en hervindt je levenskracht en vitaliteit weer terug, die je in die situatie bent kwijtgeraakt.